سفارش تبلیغ
صبا ویژن
خواب رفتن دست و پا یک شکایت شایع در بین افراد مراجعه کننده است که در بیشتر موارد علت مشخصی ندارد.
دکتر عبدالرضا ناصر مقدسی، متخصص مغز و اعصاب در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه علت خواب رفتگی دست و پا چیست پاسخ داد: خواب رفتن دست و پا یک شکایت شایع در بین افراد مراجعه کننده است که در بیشتر موارد علت مشخصی ندارد و هیچ مساله پاتولوژیک وجود ندارد.

علل مهم خواب رفتگی دست و پا در افراد چیست؟

اولین مساله در‌ایم امر افزایش قند خون و دیابت است که می‌تواند موجب اختلال عصبی و حسی در انتهای اندام‌ها می‌شود که این امر موجب کاهش حس در این نواحی می‌شود.

آیا کم کاری تیروئید در این امر موثر است؟

این بیماری نیز از علل مهم و شایع خواب رفتن دست و پا محسوب می‌شود.

متاسفانه تداوم این امر در برخی از افراد موجب می‌شود تا آنان دچار تردید شوند که به بیماری‌ام اس مبتلا شده‌اند آیا این موضوع ارتباطی با بیماری‌MS دارد یا خیر؟

متاسافنه این امر موجب شکایت کوتاه مدت مراجعه کنندگان شده است این بدان معناست که این علایم کوتاه مدت است و پس از بررسی مشخص می‌شود هیچ گونه ارتباطی با این امر ندارد. خواب رفتگی طبیعی می‌تواند پنج الی 10 دقیقه ادامه داشته باشد.

خواب رفتگی دست و پا در چه زمانی می‌تواند موجب نگرانی افراد شود؟

اگر این امر به مدت 24 ساعت ادامه داشت و با گزگز دست و پا همراه بود باید تسط متخصص مربوطه پیگیری و ارتباط آن با‌بیماری MS مشخص شود.

آیا خواب رفتن دست و پا علل ناشایعی نیز دارد که نیاز به بررسی بیشتر داشته باشد؟

از جمله عوامل ناشایع می‌توان به عارضه نوروپاتی اشاره نمود که این عارضه به درگیری مستعد اعصاب‌های محیطی شایع است.
 
آیا برای درمان تنها از درمان دارویی اسفاده می‌شود و یا نیاز به جراحی نیز وجود دارد؟

سندروم «کارپال تونل» یک بیماری شایع و مهم است که موجب درگیری عصب «مدین» مچ دست شده و در ‌‌نهایت موجب شب بیداری و گزگز می‌شود که بر حسب شدت از درمان دارویی استفاده می‌شود البته شایان به ذکر است تنها در این مورد در صورت شدت یافتن به جراحی نیاز می‌شود در غیز این صورت درمان دارویی بهترین روش درمان در خواب رفتگی دست و پا است.

عارضه خواب رفتگی دست و پا در میان جمعیت زنان بیشتر است یا مردان؟

در این خصوص آماری وجود ندارد اما زنان بیش از مردان شکایت خود را اعلام می‌کنند.



تاریخ : پنج شنبه 91/11/26 | 7:24 عصر | نویسنده : پوررحیمی | نظرات ()