یک زن که عجایب پزشکی را به مبارزه طلبید و زندگی خود را در یک شُش آهنی سپری

می کرد به علت قطع برق ماشینی که به نفس کشیدن وی کمک می‌کرد، جان سپرد.

Dianne Odell، شصت و یک ساله در یک لوله 7 فوتی فلزی زندگی

می‌کرد از سه سالگی به بیماری فلج اطفال مبتلا شد.

برادر شوهرش می‌گوید: ما هرکاری که از دستمان برمی‌آمد انجام

دادیم ولی نتوانستیم تنفسش را حفظ کنیم.

Dianne در چند ماه گذشته خیلی ضعیف شده بود و

قدرت ادامه دادن را نداشت.

وی با اینکه درون یک شُش آهنی بستری شده بود به دبیرستان رفت،

دیپلم گرفت و حتی دروس دانشگاه را گذراند و یک کتاب نوشت!

شُش آهنی یا تهویه فشار منفی اولین بار در سال 1920 استفاده شد.

آنها به وسیله تولید فشار روی شُش‌ها سبب منقبض و منبسط شدن

آنها می‌شدند و بیمار می‌توانست نفس بکشد.

شُش آهنی شبیه کسانی است که در یک خوابگاه لوله‌ای شکل با

یک در پوش در قسمت گردن، قرار می‌گرفتند.

بیمار به پشت دراز می‌کشید و فقط سرش بدون سرپوش در معرض

دید بود و میتوانست از طریق یک آیینه زاویه‌دار تماس چشمی با بازدید کننده‌ها بر قرار کند.

Odell که توسط والدینش و دیگر اعضای خانواده‌اش نگهداری میشد

با یک تلویزیون که از طریق دمیدن در یک لوله کوچک  و روی یک کامپیوتر

که با صدا کار می‌کرد ارتباط برقرار می‌نمود.

اولیای وی اذعان داشتند قطعی برقی که منجر به فوت او شد

به دلیل افتادن یک درخت بر روی سیم برق روی داده است.