آخرین نمونه اختراعات عجیب و غریب دنیا را یک جوان 27ساله
ایرانی به نام خود معرفی می کند و می گوید که بزرگترین
اختراع قرن های اخیر را به ثبت رسانده است: ماشین زمان
که می تواند حوادث پنج سال آینده، از تولد و مرگ گرفته
تا نوسانات بازار ارز را پیش بینی کتد.
علی رازقی که این اختراع را در شرکت ثبت اختراعات خودش
به ثبت رسانده می گوید خارجی ها سال هاست درگیر
ساخت چنین دستگاهی هستند و تا به حال موفق به
این کار نشده اند اما او با اختراع خود که حداکثر
400 تا 500 هزار تومان هزینه دارد توانسته قدیمی ترین
آرزوی بشر را محقق کند.
اما پیش از این، مخترعان دیگری هم بوده اند که با اختراعات
عجیب و غریبشان سعی کرده اند یکی از آرزوهای محال
روزمره بشر را برآورند.
تولید سوخت از شلوار جین!
سه سال قبل، سه محقق ایرانی در دانشگاه «بوروس»
سوئد اعلام کردند که روش جدیدی برای تولید سوخت اختراع
کرده اند که کاملا ارزان و عملی است. آنها چهارم کیلوگرم
پارچه را در آزمایشگاه فراوری می کنند و یک کیلوگرم
اتانول تحویل می دهند. اتانولی که می تواند سوخت یک
خودرو معمولی در اروپا را برای بیش از 20 کیلومتر تامین کند.
دکتر کیخسرو کریمی استادیار دانشکده مهندسی شیمی
دانشگاه صنعتی اصفهان که در دوره تحقیقاتی دانشگاه بوروس
با دکتر محمد طاهرزاده و اعظم جیحانی پور همکاری می کرد،
می گوید که در این طرح که در مقیاسی نیمه صنعتی در سوئد
اجرا شده و اجرای آن در فاز صنعتی دنبال می شود.
در این فرایند پنبه پارچه در یک پروسه شیمیایی که با
محیط زیست هم سازگار است، جدا شده و تحت واکنش
با یک آنزیم و میکروارگانیسم های ویژه به اتانول تبدیل می شود.
بقیه ترکیبات پارچه هم برای استفاده مجدد در اختیار تولید کنندگان
پارچه قرار می گیرد. سوختی که به این روش از یک شلوار جین
سایر 130 کودکان دست می آید، می تواند برای طی یک هشت
کیلومتری جواب دهد!
بنابراین شاید در آینده ای نه چندان دور مردم همزمان با
خرید شلوار جین یک بطری خالی دریافت کنند و بعد از آن
که شلوار را استفاده و کهنه کردند، همراه با بطری به
فروشگاه ببرند و با تحویل آن، یک بطری سوخت دریافت کنند
یا حتی پول شلوار را تمام و کمال بگیرند چون فروشنده
می تواند با فروش لباس ها به تولید کنندگان سوخت، پول
خوبی به دست بیاورد. با این حساب، اگر اختراع این محققان
ایرانی به نتیجه برسد دیگر هیچ لباس کهنه ای دور ریخته نخواهد شد.
عینکی که خواب را حرام تان می کند
اولین عینک ضد خواب دنیا، عنوان اختراعی است که مدتی
قبل یک ایرانی به نام خود ثبت کرد. اختراعی که به گفته مبتکر
آن با هشدار دادن به افراد مانع از بروز تصادف می شود.
حسن حضرتی که این اختراع را به ثبت رسانده می گوید:
«این عینک در واقع یک دستگاه هشداردهنده حواس پرتی و
خواب آلودگی است که وضعیت چشمها و حالت سر را به طور
هوشمند کنترل میکند و در صورت بروز این حالات با نواختن
بوق هشدار دهنده فرد را مطلع میکند.»
این سیستم به خصوص در رانندگان خودروهای سنگین
که در معرض خستگی و خواب آلودگی و در نتیجه
سوانح رانندگی هستند کاربرد دارد. اما کارگران کارگاه های
صنعتی و مشاغل حساس که نیاز به دقت و هوشیاری بالا دارند
هم می توانند از این عینک استفاده کنند.
عینکی که حسن حضرتی اختراع کرده اگرچه به تولید انبوده
نرسیده اما خودش می گوید وسیله کوچک و کم دردسر و
ارزان قیمتی است. عینک ضد خواب از یک عینک شیشهای،
دستگاهی کوچک که داخل جیب پیراهن قرار میگیرد،
دو عدد باتری، فیش اتصال عینک به دستگاه و یک هدفون
تشکیل شده و عینک از طریق فیش اتصال به دستگاه متصل
میشود و بعد از قرار گرفتن در محل مناسب در صورت
بسته شدن چشمها به حالت خواب بعد از دو ثانیه بوق
هشدار دهنده به صدا در میآید و خواب را به صاحب
عینک حرام می کند.
از طرف دیگر، اگر فردی با چشم باز دچار خواب آلودگی
شود یا به مسیری کاملا منحرف از جاده خیره شده باشد،
یا حتی کمتر از حد استاندارد پلک بزند و یا خستگی باعث شود
سرش به سمت پایین یا عقب خم شود باز هم بوق عینک
به صدا در می آید و صاحب عینک و تمام دور و بری هایش
را از خواب می پراند.
البته امکانات این عینک از این هم بیشتر است و اگر صاحب
عینک هدفون به گوش داشته باشد، به جای یک بوق ممتد
موسیقی دلخواهش از هدفون پخش میشود.
دُم در می آورید!
یک مخترع ژاپنی چند ماه قبل اختراع عجیبی را به ثبت رساند
که با استقبال زیادی مواجه نشد، اما تنها نتیجه اش یک دل
سیر خندیدن تمام کسانی بود که از این اختراع با خبر می شدند.
احتراغ این محقق، دم در آوردن انسان ها بود! او برای
انسان ها دم پشمالویی در رنگ های متفاوت طراحی
کرده است که می توانند با کمر بند مخصوصی به
خودشان وصل کنند و در مواقع شادی و هیجان مثل
حیوانات دم تکان دهند!
استدلال شوتا ایشیواتاری، مخترع اولین دم انسانی
این است که حیواناتی مثل سگ و گربه وقتی هیجان زده
می شوند دم خود را سریع تر تکان می دهند. این حرکت
نه فقط به چشم شوتا جالب است بلکه ابزار خوبی برای
بیان هیجانات به حساب می آید. بنابراین کمر بندی طراحی
کرده که در آن سنسورهایی تعبیه شده است و ضربان قلب
پوشنده آن را کنترل می کند. بنابر این اگر شما خوشحال
یا مضطرب شوید و ضربان قلبتان بالا برود، دم شما به
طور خودکار شروع به تکان خوردن می کند و به محض
آرام شدن، دم تان هم آرام می گیرد! شوتا ایشیواتاری
امیدوار است امسال لوازم جانبی بیشتری برای این کمربند اختراع کند.
شده تا به حال در اداره باشید و شارژ موبایل تان ته بکشد؟
خب از این به بعد دیگر نیازی نیست دستپاچه شوید و دنبال
شارژر مناسب گوشی تان بگردید. می توانید پا روی پا بیندازید،
چای داغ میل کنید و گوشی تان را با همین چای داغ شارژ کنید!
مخترعان دستگاهی روانه بازار کرده اند که انرژی حرارتی را به
برق تبدیل میکند. کافی است لیوان چای داغ را روی آن بگذارید
و کابل گوشی را به دستگاه متصل کنید. زیر لیوانی شما
زحمت شارژ گوشی تان را خواهد کشید. در ساخت
این وسیله از موتور استرلینگ الهام گرفته شده که
بازدهی آن بیشتر از موتورهای بنزینی و دیزلی است.
این شارژر جالب که Epiphany One Puck نام دارد،
بسیار سبک، کوچک و قابل حمل است و حتی می تواند
با نوشیدنی خنکی مثل آب و شربت یخ هم گوشی شما
را شارژ کند! طراحان این وسیله جالب اعلام کرده اند که
این شارژر برای همه آیپدها، آیفونها، همه دستگاه های
اندرویدی و هر وسیله ای که با پورت USB شارژ میشود، مناسب است.
سوار بر ماشین چمن زنی در اتوبان ها
سه سال قبل، یک پیرمرد انگلیسی با ترکیب ماشینچمنزنی
و قایق یک خودروی منحصر به فرد تولید کرد که به اعتقاد
خودش تنها راه خلاصی از ترافیک های سنگین است.
جانهیتون،76ساله میگوید وسیلهنقلیه او هرچند
در جاده سرعت زیادی ندارد اما در زمان ترافیک این
قابلیت را دارد که از یک خودروی چرخ دار به یک قایق
تبدیل شود و او ادامه مسیر را از رودخانه محل زندگیاش طی کند.
خودروی دو زیست جان هیتون شباهت زیادی به خودروی
عمو گجت دارد اما برخلاف ماشین گجت، نمیتواند سرعتی
بیشتر از 15کیلومتر در ساعت داشته باشد و به احتمال زیاد
خود این خودرو یکی از عوامل ترافیک جاده ای خواهد بود.
ساخت این دستگاه هزار پوند هزینه دارد و هیتون با یک کارخانه
خودروسازی برای تولید انبوه این وسیلهنقلیه تماس گرفته که
البته با بی میلی آنها رو به رو شده است.
تاریخ : پنج شنبه 92/1/22 | 2:0 عصر | نویسنده : پوررحیمی | نظرات ()